2014 yılında tasarladığım Filmlerle Liderlik ve Sıra Dışı Yaşam Atölyesi’nde kendine has bir öğrenme yolculuğundan geçtim. Liderlik konusunda kitap ve makalelerin ötesinde, seçtiğim filmlerin öykü ve temalarından liderlikle ilgili yeni bir mesaj seti derledim.
Öncelikle liderlik üç temel süreçte ortaya çıkıyor. Liderin kendini inşası, liderin bir vizyon fikrine ulaşması ve bir ekibin ortaya çıkması.
Liderlik, özgüvenle başlıyor. Özgüvense aynaya baktığımızda beğendiğimiz bir insan görmeyle. Sıradan insanların bir qçoğu acizlik psikolojisiyle hiçbir şey yapamazken, ne kadar noksanları olursa olsun liderler yapabileceklerine inanıyorlar. Bir şeyi başarabilmek kaynaklarla değil, kafamızdaki inançlarla ilgili. Başarıyla liderlik birbirinden tamamen farklı; başarı kendi çıkarına odaklanmak, liderlikse hizmet ettiği grubun çıkarını yükseltmeye odaklanmak anlamına geliyor. Ne yapacağımızı bize önceki şablonlar değil, kalbimizin özgün sesi söylemeli.
Liderin bir grubu ileriye götürebilmesi için onlara bir vizyon sunması gerekir. Vizyon, yaşamamızda deneme yanılma sürecinin sonucunda bulduğumuz bir şeydir. Eski şablonlardan vizyon olmaz. Deneme yanılma yapabilmek için başkalarının düşüncelerine çok önem vermemek gerekir. Aksi takdirde hata yapmaktan kaçınırız. Vizyon olasılıklara açık olmaktır. Vizyonu illa uygulayıcının kendisinin bulması gerekli değildir. Vizyon bir çocuktan ya da bir sorundan gelebilir. Vizyon eskisinden tamamen farklı bir şey yapmaktır. Yaşamımızdan bir şey çıkarmadan yerine yeni bir şey koyamayız. Vizyon, insanları özgürleştirdiği, herkesin kendi yaşamına uygulayabildiği ölçüde kişiyi bir lidere dönüştürür.
Büyük bir şey yapabilmek için geniş yetenek ve kaynak setine sahip ekiplere ihtiyaç vardır. Hem kabiliyet hem de düşünce renkliliği açısından çeşitlilik değerlidir. Ekip için farklı düşünce, karakter ve geçmişe sahip insanlar gereklidir. Bizim için en aykırı olanların bile takımımıza katkısı olabilir. İşin püf noktası insanların ortak bir vizyona inanmasıdır. Yönetim dünyası her ne kadar rasyonel yöntemler üzerine kuruluysa da, insanlar rasyonel sebepler için değil, duygusal sebepler için ölümüne bir şekilde harekete geçerler. Takım kurmakla yemek yapmanın prensipleri aynıdır. İyi bir yemek için çeşitli ve iyi malzemelerin bir amaç doğrultusunda (yapılacak yemek) birleşmesi ve bu malzemelerin belirli bir ısıda ya da süreçte pişmesi gerekir. Bir takım kurabilmek için de başarılacak büyük bir görev, bu görevi başaracak farklı beceride insanlar, bu insanların takım olabilmesi için baskı altında tecrid edilmesi gereklidir. Turşu kurar gibi takım kurarken takım üyelerinin uzunca bir süre bir arada pişmesine ihtiyaç duyulur.
Yukarıda temel mesajlarını paylaştığım atölyede kullandığım filmlerin listesini vermek istiyorum. Moneyball (Kazanma Sanatı), yöneticilikle ilgili müthiş bir öykü. 12 Kızgın Adam, yaklaşılabilir, sorgulayıcı itiraza dayalı liderlik ile ilgili olağanüstü bir film. Into the Wild, bir gencin tüm toplumsal sisteme alternatif bir yaşam arayışının muhteşem hikayesi. A Bug’s Life (Bir böceğin yaşamı) toplumda dışlanan kaçıkların toplum sorunlarına nasıl çare olabileceğinin öyküsü. Miracle (Mucize) inanmış ve farklı düşünen ahlaklı bir insanın ibretlik gerçek hikayesi. White Squall (Beyaz Fırtına) bir takımın oluşma sürecinin öyküsü. Milattan Önce 10.000, toplumuna hizmet ederek lidere dönüşen bir gencin öyküsü. Mr. Holland’s Opus, kalbinin sesini dinleyerek klişeleri yıkan bir müzik öğretmenini öyküsü. Stajyerler, herkesin kıymetli bir katkısının olabileceğini gösteren çok eğlenceli bir öykü (dil ve bazı sahneler küçük çocuklar için uygun değil). No Impact Man, çevreci ve devrimci bir yaşam deneyinin öyküsü. Seyredecek olanlara keyifli seyirler.
